T-Blik, waar de T staat voor…
Thee! in 2017 ben ik begonnen aan een opleiding tot theesommelier en sindsdien heb ik me gevoeld als Alice “down the rabbithole”. Een veel gehoorde uitspraak in het theewereldje “hoe meer je leert over thee. hoe mee je beseft wat je niet weet”. Thee is een eindeloze ontdekkingsreis naar smaak, geur, kleur, cultuur, natuur en nog zoveel meer. Met als gevolg ook eindeloos plezier, verwondering, nieuwsgierigheid, creativiteit, verbinding en genot. Een vriend van me zei eens “goh die thee brengt je nog eens ergens” en dat is een waarheid als een koe!
De T staat ook voor….
Taste! Tijdens mijn meest recente les van het theesommelier traject kwam ik er achter dat ik gezegend ben met een aanleg voor proeven. Ik ben jong (als je ouder wordt verlies je smaakpapillen), ik ben genetisch gevoelig voor bepaalde bitterstoffen, heb meer smaakpapillen dan gemiddeld en ik ben hoogsensitief. Dit alles bij elkaar maakt dat ik geuren en smaken makkelijk(er) oppik. Koppel daaraan karaktereigenschappen als nieuwsgierig, onderzoekend, reislustig , leergierig en enthousiast en je hebt alles in huis om het maximale uit thee te halen. Mijn doel is op dit moment mijn natuurlijke vermogen te gaan trainen. En dat komt goed uit, want dit jaar moet ik voor mijn opleiding 20 theeën leren herkennen op smaak. Om mezelf daarbij te helpen zal ik ook onderzoek naar de achtergrond van deze theeën en daar over schrijven.
En de T staat voor…
Van Tuijl! Want dat ben ik, Loes van Tuijl. Op het moment van schrijven ben ik welgeteld 30 en een dag. 30 is zo’n leeftijd waarbij je het gevoel krijgt dat je dingen nu toch wel voor elkaar zou moeten hebben. Voor mij is 30 dat absoluut niet. Ruim een jaar geleden heb ik mijn pad volledig omgegooid. Ik was al bezig met leerjaar 1 van het theesommelier traject toen ik op privévlak een besluit nam dat mijn leven volledig op zijn kop zetten. Een maand later werd ik aangenomen bij Simon Levelt Arnhem en zette mijn eerste stappen binnen een carrière in de thee. Bij gevolg ontwikkelde ik ook nog eens een interesse in koffie, wat ik tot ik bij Simon Levelt werkte niet eens lustte. Ik vind het er fantastisch, mensen vinden het daar fijn als ik maar door ratel over thee, ik mag alles in de winkel zetten én proeven en het ruikt er altijd zo lekker! Het smaakt naar zoveel meer.
Dus ben ik in november naar China gereisd, de bakermat van de thee, om daar er nog veel verder in te kunnen duiken. Ik heb les gehad op een gung fu cha school (de kunst van het thee zetten) en het was een ongelooflijke ervaring. Thee is het springlevende en actieve deel van de duizenden jaren oude cultuur in China. Het was een magische ervaring om via een drankje een beschaving te kunnen begrijpen en te kunnen verbinden dwars door taal en cultuurverschillen heen.
Het zal dan ook niemand verbazen dat die ervaring smaakte naar nog veel meer. Drie dagen nadat ik terug was heb ik mijn baan opgezegd bij als cassière bij de Albert Heijn. Toegegeven, dat werd ook wel eens tijd want het was ook wel een beetje zonde dat ik met mijn kennis en kunde achter de kassa zat. Niks ten nadelen van mensen die dat wel doen, want ik mag absoluut in mijn handjes knijpen met de lieve collega’s die ik daar had.
Maar goed, ik zei mijn baan op. Nam daarnaast het besluit in te trekken bij mijn vriend in Utrecht. Ik ging van een twee onder een kap naar een twee kamer appartement. Van een dorp in de Betuwe naar 3de grootste stad van Nederland. En het bevalt prima, alleen mis ik de momentjes dat ik in gedachten verzonken op de fiets zat wel, want in Utrecht moet je echt je aandacht erbij houden! In maart ben ik verhuisd en nu de verhuisdozen (bijna) leeg zijn wordt het tijd voor de volgende stap. Voor mij is 30 niet het moment waarop ik alles voor elkaar heb, voor mij is 30 het moment waarop ik opnieuw begin. And down the rabbit hole we go, are you with me?