Slow coffee
Wil je koffie of thee? De standaard eerste vraag bij de kapper, je buurvrouw, de autoverkoper, een sollicitatiegesprek of op bezoek bij je oma. De twee zijn in dit deel van de wereld bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het zijn bijna tweekamp, óf je bent een thee-mens óf je bent een koffie-mens. Met nog een select groepje dat geen van beide lust. Ik behoorde tot pakweg anderhalf jaar geleden met hart en ziel tot de thee categorie. Daar kwam verandering in toen ik bij Simon Lévelt ging werken en ze het in een koffie en thee winkel toch ook wel prettig vinden als je van beiden iets weet.
Koffie dus
Ik hield absoluut niet van koffie tenzij er heel veel melk en heel veel suiker in zat. Starbucks ging er dus prima in, zo’n frappuccino is vooral melk en suiker met een koffie smaakje. Eigenlijk is het nauwelijks nog koffie te noemen en dat was precies wanneer ik het dus lekker vond. Ik vond het ook altijd een beetje onzinnig als mensen zeiden ja maar koffie moet je leren drinken. Waarom? Waarom zou je iets leren drinken als je het vies vindt en het verder niet noodzakelijk is voor een lang, gezond en gelukkig leven? Voor mij persoonlijk blijkt dat ik koffie niet hoef te leren drinken maar vooral ontdekken wat ik lekker vind.
De ene koffie is de andere niet
Als die espresso machines, hartstikke mooi maar ik vind espresso’s echt niet lekker. Een cappuccino of een latte macchiato lust ik maar zonder melk vind ik het veel te bitter. Aangezien espresso’s door de meeste mensen als het summum van goede koffie wordt gezien, dacht ik dit is niets voor mij. Daarbij komt dat het gros van Nederland is opgevoed met Douwe Egberts aroma rood. Deze koffie stoppen we massaal in onze snelfilter machines. De geur doet de meeste mensen denken aan thuis. Deze koffie is vrij donker gebrand wat hem bitter maakt. De meeste mensen denken dus dat donkere koffie de “echte” koffiesmaak is. Zoveel klanten in de winkel zeggen: “ik moet wel echte koffiesmaak hebben”, wat ze daar eigenlijk mee bedoelen : “ik wil graag een donker gebrande boon”. Ook donkere gebrande koffie’s vind ik over het algemeen niet heel lekker, dus ik dacht koffie is niets voor mij.
Totdat ik koffie uit de chemex kreeg. Dat vond ik wel lekker! De chemex is zo’n beetje het tegenovergestelde van een espressomachine. De koffie loopt langzaam door een dik papieren filter en je gebruikt over het algemeen licht gebrande bonen. Daardoor krijg je een licht zetsel met ontzettend veel aroma en heel weinig bitters. In een espressomachine krijg je juist een vol zetsel met veel kracht in smaak (dus minder aroma’s) en veel bitters. Ik blijk dus koffie niet vies te vinden maar koffie op een bepaalde manier gezet/gebrand vies te vinden.
Slow coffee
En daarmee was het hek van de dam. Inmiddels heb ik een chemex, een mokkapot, een aeropress en een cafetière. Ik ben niet per sé heel dol op cafetière koffie want het kan nogal bitter uitvallen. Ik heb hem toch gekocht want hij was maar 3,50 bij de kringloop, het gemiddelde douwe egberts blikje kost een tientje maar een cafétiere van bodum 3,50. En je kunt er ook thee mee zetten. Als volgende op mijn lijstje staat een v60. Ik gebruik vooral licht tot medium geroosterde bonen en kan er nu oprecht van genieten. Ik lust dus wel koffie, maar dan wel graag met een slow coffee methode en een licht gebrande boon.